Kalwaria

Kalwaria (Calvaria – łac. odpowiednik hebr. Golgota – to znaczy czaszka) – zespół kościołów lub kaplic symbolizujących stacje Męki Pańskiej, zakładany zazwyczaj na wzgórzach, tak by przypominał swym położeniem Jerozolimę.

W okresie, gdy dostęp do „świętego miasta” był utrudniony, pielgrzymując do takiej kalwarii można było uzyskać takie same odpusty jak w czasie pielgrzymki do Jerozolimy.

Najstarsza w Europie kalwaria powstała w latach 1405‒1420 w Hiszpanii niedaleko Kordoby, z inicjatywy dominikanina Alwarusa. Nieco później zaczęły one powstawać na terenie Niemiec i Włoch. Po okresie reformacji powrócono do ich budowania. Było to też związane z rozwojem pobożności pasyjnej, do czego przyczynił się walnie swymi publikacjami z końca XVI w. Christian Adrichomius (Christian Kruik van Adrichem). Jego dzieła, w których opisywał Ziemię Świętą w czasach Chrystusa stały się bodźcem do tworzenia tego typu miejsc pielgrzymkowych. Pierwszą kalwarią w Polsce jest Kalwaria Zebrzydowska założona z inicjatywy Mikołaja Zebrzydowskiego w 1602 r.

Kalwarie zawierały różne liczby stacji, od paru do parudziesięciu. Wraz z rozwojem nabożeństwa drogi krzyżowej (związanym głównie z postacią św. Leonarda z Porto Maurizio) stacje Męki Pańskiej, w liczbie 14, zaczęły być umieszczane także we wnętrzach kościołów.

Kalwaria Pacławska (fot. Sanktuaria)
Miejsca Polska

Kalwaria Pacławska

Kalwaria Pacławska to niewielka, bardzo urokliwa miejscowość, położona na wzgórzu, otoczona piękną przyrodą. Osada została założona w 1665 r. Największą atrakcją miejscowości jest zespół klasztorny oo. Franciszkanów, który istniał już w 1668 r. Położenie zespołu przypomina typografię okolic Jerozolimy. Obecne budynki pochodzą z lat 1770–1775, wzniesiono je na miejscu poprzednich: drewnianego kościoła i klasztoru, które spłonęły. Od 1679 r. znajduje się tu cudowny obraz Matki Bożej Kamienieckiej, nazwanej potem Pacławską.

Facebook