Chorwacja, Republika Chorwacji – państwo leżące na pograniczu Europy Środkowej i Europy Południowej, nad Morzem Adriatyckim i graniczące od południa z Bośnią i Hercegowiną oraz Czarnogórą, od wschodu z Serbią oraz Węgrami i Słowenią od północy. Od południowego zachodu ma dostęp do Morza Adriatyckiego.
Chorwacja dołączyła do grona Państw strefy Schengen co niesie za sobą wiele ułatwień związanych z przekraczaniem granicy poprzez zniesienie kontroli granicznej. Jak wskazują eksperci ds. turystyki, podjęte przez chorwacki rząd działania mają przyczynić się do stabilizacji ruchu turystycznego. Strefa Schengen od 1 stycznia 2023 roku obejmuje 27 państw, w tym 23 kraje członkowskie Unii Europejskiej oraz członków Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu.
Wiele z najbardziej majestatycznych budynków Rijeki pochodzi z XIX w., kiedy Węgry przejęły kontrolę nad regionem i miasto ulegało szybkiej modernizacji i rozwojowi. Wraz z budową linii kolejowej Budapeszt-Wiedeń-Zagrzeb-Rijeka (linia kolejowa nadal jest w użyciu) Rijeka prosperowała coraz lepiej. W 1918 r. miasto zostało jednak zajęte przez włoskie wojska.
Meduzy, zaliczane do parzydełkowców, należą do licznej grupy zwierząt morskich – jamochłonów. Ich galaretowate ciało swobodnie unosi się w toni wodnej i przybiera kształt parasola lub dzwonu. Wyposażone są w aparat zaczepno-obronny zwany parzydełkiem (knida, knidocysta), służący do obrony oraz zdobywania pokarmu. Wewnątrz parzydełka znajduje się długa, ostro zakończona wić, która na skutek mechanicznego lub chemicznego podrażnienia zostaje wystrzelona i z dość dużą siłą, wbita w ciało innego osobnika (np. skórę człowieka). Następnie dochodzi do wstrzyknięcia parzącego płynu. Każde parzydełko meduza może wystrzelić tylko raz – po spełnieniu swojej funkcji, komórka parzydełkowa ulega zniszczeniu. Rozmieszczenie parzydełek nie jest równomierne, najliczniej występują wokół otworu gębowego meduzy oraz na czułkach.
Štinjan położony jest na południowo-zachodnim końcu Istrii, niedaleko Puli, pośród wzgórz i dolin północnego wybrzeża zatoki Pula. W czasach rzymskich miasteczko znane było jako „Astiniaum”. W Štinjan można zwiedzić kościół parafialny świętej Małgorzaty i jego dzwonnicę, zobaczyć pomnik ofiar faszyzmu, pójść na spacer ulicą „Šaliž”, wybrać się na wzgórze Turulu, zobaczyć twierdzę Cristo na półwyspie Proština oraz ruiny rzymskich łaźni wraz z mozaiką podłogową, a także pozostałości dużej fabryki wełny w zatoce Žunac i przylądek Guc.
Półwysep Istria w położony jest północnej części Morza Adriatyckiego. Zdecydowana jego większość należy do Chorwacji, tylko niewielka północna część do Słowenii, a najbardziej na północ wysunięte miasteczko Muggia do Włoch. Leży między zatokami Triesteńską, Kvarner i Rijecką. Za północno-wschodnią granicę półwyspu uznaje się zazwyczaj pasmo górskie Ćićarija i dolinę rzeki Rosandra (słń. Glinščica). Powierzchnia półwyspu to ok. 3,5 tys. km². Półwysep posiada niezwykle bogatą historię, sięgającą czasów Cesarstwa Rzymskiego. Jest to z pewnością malownicze miejsce gdzie wiele waszych fotografii będzie oddawało wyjątkowy charakter tego miejsca. Istrię tradycyjnie dzieli się na trzy części: Białą Istrię, Szarą Istrię i Czerwoną Istrię. Nazwy pochodzą od koloru ziemi. W pierwszej części dominują białe skały wapienne, w drugiej szare skały fliszu (niekiedy o żółtym lub zielonym odcieniu), w trzeciej czerwona gleba zawierająca wiele związków żelaza.
Polacy uwielbiają Chorwację, jako kierunek wakacyjnych wyjazdów od wielu lat. Kraj ten znajduje się w pierwszej dziesiątce najczęściej odwiedzanych przez Polaków o czym mówią dane Polskiej Izby Turystyki. Na pewno słyszeliście o wielu zmianach jakie zaszły w podróżowaniu do Chorwacji. Od 1 stycznia 202 roku Chorwacja jest w strefie Schengen, a jej walutą nie są już Kuny, a waluta Euro. Na moim blogu znajdziecie wiele cennych informacji związanych z tym jak przygotować się do podróży, jakie trzeba mieć dokumenty oraz opisy i zdjęcia wielu ciekawych destynacji w różnych częściach Chorwacji.
Dalmacja położona jest na wybrzeżu Morza Adriatyckiego. Cechuje się ono wyjątkowo nieregularną linią brzegową, a co kawałek natknąć się możemy na większe i mniejsze wysepki i wyspy, a o urokach niektórych z nich przeczytacie na moim Blogu.
W drodze na wspomnianą już przeze mnie kilkukrotnie Plażę Divną musicie dostać się na Półwysep Pelješac. Poza przepięknym krajobrazem gór opadających do morza Waszą uwagę na pewno zwróci roślinność i winnice, które gęsto posadowione wokół siebie wypełniają niezwykłe widoki. Jadąc drogą co kilka km natkniecie się na przydrożne punkty handlowe oferujące lokalne wyroby, nie tylko wina. Możecie też liczyć na oliwę z oliwek oraz inne wytwory rolnicze charakterystyczne dla tej części – południowej – Dalmacji.
Podczas tegorocznego odpoczynku niezamierzenie, bo w drodze do jednego z najpiękniejszych miejsc wśród kanonu chorwackich miejsc Plaży Divnej zajechaliśmy do małego, ale klimatycznego miasteczka Stone. Pierwszą rzeczą, która zwróciła naszą uwagę, gdy jechaliśmy krętymi górskimi drogami był mur okalający jedno ze wzgórz chylącemu się do morza.
Podróże małe i duże już kiedyś pisały o podróżowaniu busem na wakacje. W tym roku miejsce miała już druga taka wyprawa i powiem Wam szczerze to co napisałem w ubiegłym roku podtrzymuję. Widać też że wypożyczalni, które w swojej ofercie mają samochody transportowe przybywa. Chwila rozmowy z właścicielem jednej z takich firm utwierdziła mnie w tym przekonaniu. Zaczynał od 2 busów, a w ciągu 2 lat ich liczba wzrosła do 6. Tak, tak dobrze czytacie w tym roku skorzystałem z małej wypożyczalni, ale jej zalety to: młoda flota, brak ukrytych kosztów, jasne zasady wynajmu samochodu i brak ograniczeń co do terytorium podróży.
Tegoroczna podróż do Chorwacji i opisanej już miejscowości Klek, a także zwiedzanie Dubrownika, Mostaru oraz wielu innych ciekawych miejsc w Bośni i Hercegowinie. Większość dużych wypożyczalni nie pozwala na wyjazd ich pojazdem poza teren Unii Europejskiej. Fakt samolotem byłoby szybciej, pewnie wygodniej – niekoniecznie taniej, ale komfort podróżowania to nie tylko sama jazda. Podróż to przygoda i mnóstwo wspomnień i miejsc, których z okna samolotu nie zobaczycie. Więc jeśli zastanawiacie się lub nie jesteście jeszcze przekonani, czy warto podróżować w ten sposób – nie zwlekajcie. Jak już wcześniej pisałem z uwagą czytajcie umowę i regulamin wypożyczalni, nie bójcie się zadawać pytań – bo kto pyta nie błądzi, a pytanie nie kosztuje nic w odróżnieniu od odpowiedzialności.