Biały Dom (z ang. White House) – oficjalna rezydencja i miejsce pracy prezydentów USA, położona w Waszyngtonie, Dystrykt Kolumbia. Nazwa ta została nadana budynkowi 14 września 1901 r. przez prezydenta Roosevelta. Wcześniej nazywany był Pałacem Prezydenckim, Domem Prezydenckim i Siedzibą Władz Wykonawczych.
Chciałbym krótko podsumować ten rok zachęcając Was do ponownej lektury miejsc i destynacji, które stanęły na mojej drodze w 2022 roku, a które starałem się również wszystkim przybliżyć. Mam nadzieję, że nadchodzący 20223 rok przyniesie nam wszystkim jeszcze więcej chwil, które pozwolą nam patrzeć z nadzieją w przyszłość. Tego oczywiście sobie i Wam życzę, a przede wszystkim zdrowia bo bez wątpienia ono jest najważniejsze i bezcenne.
Nazwa ta została nadana budynkowi 14 września 1901 r. przez prezydenta Roosevelta. Wcześniej nazywany był Pałacem Prezydenckim, Domem Prezydenckim i Siedzibą Władz Wykonawczych. W budynku znajdują się: 132 pokoje, 32 łazienki, 412 drzwi, 147 okien, 28 kominków, siedem zejść schodowych, 3 windy, kino, kręgielnia i pokój bilardowy. Na terenie posiadłości znajduje się ponadto kort tenisowy i ścieżka do joggingu. Główne pokoje to: Blue Room, China Room, Diplomatic Reception Room, East Room, Green Room, Library, Map Room, Red Room, State Dining Room, Vermeil Room, Yellow Oval Room. Biały Dom jest jedyną prezydencką rezydencją, która jest otwarta dla społeczeństwa za darmo. Budynek posiada sześć pięter.
W 1973 roku Kongres uchwalił District of Columbia Home Rule Act, ustanawiający obieralnego burmistrza i radę miejską Dystryktu. W pierwszych wyborach zwycięstwo odniósł Walter Washington, stając się tym samym pierwszym wybranym przez mieszkańców burmistrzem Waszyngtonu i zarazem pierwszym czarnoskórym na tym stanowisku. Pod koniec lat osiemdziesiątych i na początku dziewięćdziesiątych praktycznie nowa jeszcze administracja straciła zaufanie i dostała się w ogień krytyki za swoją nieudolność i marnotrawstwo. Aby temu zaradzić, Kongres powołał w 1995 Komisję Kontroli Finansowej Dystryktu Kolumbii, której zadaniem było nadzorowanie wydatków miasta i uzdrowienie jego władz. Dystrykt odzyskał kontrolę nad swoim budżetem we wrześniu 2001, zawieszono wtedy również monitoring ze strony Komisji.