Sercem Helsinek jest plac Senacki, w którego centralnym miejscu stoi pomnik dobroczyńcy Helsinek cara Aleksandra II. Tuż za nim osłonięta monumentalnymi schodami kryje się okazała katedra luterańska zbudowana w XIX wieku. Jej kształt może nieco dziwić, gdyż podczas wznoszenia gmachu wzorowano się na prawosławnej cerkwi świętego Izaaka w Petersburgu.
Wspomniany plac otaczają najważniejsze budynki państwowe między innymi siedziba Premiera Finlandii, budynki administracji samorządowej, a także budynek książnicy uniwersyteckiej. Plac otaczają jedne z najstarszych kamienic Helsinek. Centralna dzielnica Helsinek nosi nazwę Esplanadi. Centralna dzielnica kończy się placem targowym w przy wejściu do morza. Tam też koniecznie się wybierzcie, możecie kupić na targu świeże ryby, owoce morza oraz skosztować lokalnych wyrobów kulinarnych. Także z tego miejsca odpływa prom stanowiący element komunikacji miejskiej między innymi na wyspę Suomenlinna. Pomiędzy straganami wznosi się kamienny cokół ze złotym orłem na szczycie. To tzw. kamień imperatorowej – upamiętniający wizytę w Helsinkach carycy Aleksandry Fiodorowny.
Katedra Luterańska w Helsinkach
Katedra w Helsinkach (fiń. Helsingin tuomiokirkko) – zaprojektowana przez Carla Ludwiga Engela, znajduje się na placu Senackim. Jest jednym z najlepiej rozpoznawanych obiektów w Helsinkach. Co roku kościół odwiedza ponad 350 000 ludzi. Część z nich to wierni regularnie uczęszczający do tego kościoła, jednak większość stanowią turyści. Katedra jest zbudowana w stylu neoklasycystycznym, a jej fundamenty narysowane są na stały kształt greckiego krzyża. Sklepienie jakie się tu znajduje, jest typu gwiaździstego nad korytarzem głównym i w kształcie kulistym pod kopułami.
Katedra była budowana w latach 1820–1850. Pierwszy projekt Engel sporządził już w 1819 roku i przez kolejne 10 lat ulepszał go. Kościół był finansowany przez cara Rosji Mikołaja I (ok. 2,6 milionów rubli). Engel nie doczekał ukończenia katedry, a po jego śmierci (1840 r.) nadzór nad budową przejął jego pomocnik Ernst Lohrmann. Wtedy to na zewnątrz kościół uległ zmianie. Przyczyną przebudowy okazała się obawa, że konstrukcja nie utrzyma dachu, dobudowano więc 4 mniejsze boczne kopuły. Wzorowano się tutaj na katedrze św. Izaaka w Petersburgu. Lohrmann wzniósł także dwie oddzielnie stojące dzwonnice i cynkowe posągi dwunastu apostołów u szczytów i po bokach dachu.
Kościół regularnie jest używany zarówno jako miejsce modlitwy, ale również do specjalnych wydarzeń takich, jak śluby czy organizacja różnego typu koncertów.
© Zwiedzone.pl – Wszelkie Prawa Zastrzeżone | Opis katedry za: wikipedia.org
