Bahaicki Dom Modlitwy w Chicago
2 maja 1952 roku przy udziale 3,500 osób nastąpiło uroczyste otwarcie świątyni, zadedykowanej osobom wszystkich wyznań w celu kontemplacji, modlitwy oraz fizycznego i psychicznego relaksu. W 1978 roku obiekt ten, ze względu na strukturę budowlaną i przeznaczenie, znalazł się na liście „Krajowego Rejestru Historycznych Miejsc”.

Budzi ciekawość i zarazem zachwyt, tak zacznę opis kolejnego miejsca które odwiedziłem będąc w USA, a dokładniej rzecz biorąc na przedmieściach wietrznego miasta w miejscowości Wilmette. Bohaterem dzisiejszego wpisu będzie Bahaicki dom modlitwy. Niestety część zdjęć musze zapożyczyć z internetu z dwóch powodów, byłem tam porą wieczorową, a więc niewiele mogłem zobaczyć – poza doskonale podświetlonym obiektem -, a po drugie wewnątrz jak się okazało nie wolno robić zdjęć. Niemniej jednak zanim dostrzegłem tablicę i zostałem upomniany przez ochronę udało mi się zrobić kilka zdjęć, którymi z przyjemnością się z Wami podzielę – bo uważam, że warto. Jeszcze lepiej pojechać tam i zobaczyć na własne oczy bo nie zawsze zdjęcia oddają charakter i wyjątkowość miejsca.

Połączenie, tradycji, historii i religii

Dom modlitwy w Wilmette koło Chicago odzwierciedla różnorodność społeczeństwa amerykańskiego poprzez dodanie symboli mających reprezentować różne grupy etniczne stanowiących mieszankę społeczeństwa amerykańskiego. Różne religie takie jak hinduizm (symbol swastyki), judaizm (gwiazda Dawida), chrześcijaństwo (krzyż) oraz wierzenia Indian amerykańskich odzwierciedlone są poprzez umieszczenie na filarach ornamentów nawiązujących do tych kultur. Forma budowli nawiązuje natomiast do tradycji islamu.

Okładziny budynku są mieszanką jasnego cementu portlandzkiego i dwóch rodzajów kwarcu z wyrytymi nań różnymi sentencjami religijnymi. (fot. R. Porada)
Okładziny budynku są mieszanką jasnego cementu portlandzkiego i dwóch rodzajów kwarcu z wyrytymi nań różnymi sentencjami religijnymi. (fot. R. Porada)

Ponieważ w religii Bahai cyfra 9 jest symbolem doskonałości i perfekcji, wiele elementów budynku nawiązuje do tej cyfry: istnieje 9 głównych wejść – symbolizujących 9 głównych religii świata i ich jedność, 9 wnęk, 9 sektorów sklepienia lub 9 fontann w ogrodach. Okładziny budynku są mieszanką jasnego cementu portlandzkiego i dwóch rodzajów kwarcu z wyrytymi nań różnymi sentencjami religijnymi. Symbole wielu religii jak np. chrześcijańskiego krzyża, gwiazdy Dawida, półksiężyca, czy też symbole używane przez hindusów i buddystów w kształcie swastyki znaleźć można na każdym filarze nośnym budynku, a na ich szczycie widnieje dziewięcioramienna gwiazda symbolizująca Bahaizm.

Dom modlitwy w Wilmette koło Chicago odzwierciedla różnorodność społeczeństwa amerykańskiego poprzez dodanie symboli mających reprezentować różne grupy etniczne stanowiących mieszankę społeczeństwa amerykańskiego. (fot. R. Porada)
Dom modlitwy w Wilmette koło Chicago odzwierciedla różnorodność społeczeństwa amerykańskiego poprzez dodanie symboli mających reprezentować różne grupy etniczne stanowiących mieszankę społeczeństwa amerykańskiego. (fot. R. Porada)

O historii budowli słów kilka

Jest to chyba jedyna z najbardziej ukrytych perełek architektonicznych Chicago. Budowla ma kształt dzwonu o wysokości 58 metrów, w środku jest miejsce dla 1200 osób. Obiekt ten leżący na północnych przedmieściach miasta Wilmette, na powierzchni prawie 7 hektarów, zaprojektowany przez architekta Louisa Bourgeois, po 33 latach budowy otworzył swe podwoje w 1953 roku. Osiągnięciem jest przeszklenie budowli ozdobionej koronkowym ornamentem. Równocześnie i w ścisłym powiązaniu ze wznoszeniem budowli miał miejsce rozwój bahaickiej wspólnoty Północnej Ameryki – mieszanki kulturowo-religijno-etnicznej.

Architekt Luis Bourgeis
Architekt Luis Bourgeis

Architekt Luis Bourgeis starał się, aby różnorodność różnych kultur była jednocześnie zespolona prostotą formy budynku, która ma odzwierciedlać fakt, iż różnorodność nie wyklucza jednocześnie podobieństw różnych religii. W 1978 roku budynek został wpisany na listę zabytków rządu USA.

Obecnie świątynia jest jedną z głównych atrakcji turystycznych Chicago – rocznie odwiedza ją 230.000 osób.Różne religie takie jak hinduizm (symbol swastyki), judaizm (gwiazda Dawida), chrześcijaństwo (krzyż) oraz wierzenia Indian amerykańskich odzwierciedlone są poprzez umieszczenie na filarach ornamentów nawiązujących do tych kultur. Forma budowli nawiązuje natomiast do tradycji islamu.

Architekt Luis Bourgeis starał się, aby różnorodność różnych kultur była jednocześnie zespolona prostotą formy budynku, która ma odzwierciedlać fakt, iż różnorodność nie wyklucza jednocześnie podobieństw różnych religii. W 1978 roku budynek został wpisany na listę zabytków rządu USA. Obecnie świątynia jest jedną z głównych atrakcji turystycznych Chicago – rocznie odwiedza ją 230.000 osób.

W 1920 roku rozpoczęto pierwsze prace budowlane, aby w dwa lata później otworzyć pierwszą część budowli, służącej początkowo jako miejsce spotkań nie tylko wyznawców bahaizmu. W 1931 roku firma kontraktorska George Fuller Comp. kontynuowała prace budowlane, by po 11 latach ustawić główną konstrukcję nośną budynku. Rok później betonowe okładziny ścian wyłożył John Earley. W 1933 roku podczas chicagowskiej wielkiej wystawy „Wiek Postępu” wystawiono dla publiczności makietę budującego się obiektu, który stał się wielce interesującym dla mieszkańców miasta, ściągając tu setki ciekawych budowy gapiów. W 1930 oraz w 1940 roku sylwetka mającego powstać w przyszłości obiektu uwieczniona została na znaczku pocztowym amerykańskiego serwisu pocztowego. Prace budowlane zewnętrznej struktury budynku zakończone zostały w 1943 roku i w chwili obecnej jest on jednym z siedmiu tego typu obiektów na świecie. W tym samym roku rozpoczęły się prace wykończeniowe wnętrz i wokół świątyni. Wewnętrzne prace rzeźbiarskie i wykończeniowe po zmarłym w 1930 roku Louisie Bourgeois kontynuował Alfred Shaw. W 1951 roku rozpoczęto budowę zaprojektowanych przez Hilberta Dahla unikalnych ogrodów okalających świątynię.

Fot. Pamiętnik Emigrantki w Chicago

2 maja 1952 roku przy udziale 3,500 osób nastąpiło uroczyste otwarcie świątyni, zadedykowanej osobom wszystkich wyznań w celu kontemplacji, modlitwy oraz fizycznego i psychicznego relaksu. W 1978 roku obiekt ten, ze względu na strukturę budowlaną i przeznaczenie, znalazł się na liście „Krajowego Rejestru Historycznych Miejsc”.

Wiara Bahai

Wiara Bahai, najmłodsza niezależna monoteistyczna religia świata została założona w Iranie w XX wieku. Jej 5 milionów wyznawców zamieszkujących 218 różnych krajów i pochodzących z ponad 2,100 różnych grup etnicznych, stanowi obecnie drugą po chrześcijaństwie, najbardziej geograficznie rozprzestrzenioną religię na świecie. Podstawową zasadą jej wiary jest jedność ludzkości w całej swej różnorodności oraz przezwyciężanie wszelkiego rodzaju uprzedzeń i efektywne wspieranie społecznego, duchowego i ekonomicznego rozwoju wszystkich ludzi.

O czym warto wiedzieć?

Wstęp na teren Bahai Temple możliwy jest tylko w butach, koszuli i skromnej sukni, natomiast zrobienie grupowego zdjęcia tylko za specjalnym pozwoleniem. Zezwolone jest także wejście dla niewidomych z psem – przewodnikiem.

Bądź na bieżąco z wpisami

To już kolejny wpis z zaplanowanego cyklu opisującego Chicago. W kolejnych postaram się Wam przybliżyć kolejne atrakcje turystyczne miasta oraz miejsca, które na pewno powinniście zobaczyć kiedy już dotrzecie do Chicago. Dlatego też zachęcam Was do śledzenia mojego bloga bo niebawem pojawią się na nim kolejne ciekawe wpisy dotyczące USA ponieważ Chicago nie było jedynym miastem, które udało mi się odwiedzić podczas wyjazdu. Możecie być na bieżąco również śledząc mój Fanpage oraz mój profil na Instgram.com

Program Open World

Chciałbym dodać, że moja podróż do USA jest wynikiem udziału w programie Open World realizowanego przez Biuro Kongresu ds. Międzynarodowego Przywództwa w Waszyngtonie. W Polsce program Open World koordynuje fundacja American Councils for International Education. Serdecznie dziękuję donatorom za możliwość udziału w programie.

Organizacja przyjmująca w Chicago

WorldChicago jest organizacją non-profit, która każdego roku realizuje programy dyplomacji obywatelskiej dla prawie 1000 międzynarodowych specjalistów, naukowców i młodzieży uczestniczącej w programach wymiany krótkoterminowej finansowanych przez Departamentu Stanu USA jak również innych sponsorowanych przez rząd Stanów Zjednoczonych. Misją organizacji jest wzmacnianie szacunku i komunikacji poprzez międzynarodowe wymiany i sojusze oraz promowanie miasta Chicago i stanu Illinois jako ważnego ośrodka biznesu, edukacji, technologii i kultury.