Chyba każdy kto choć raz był w Przemyślu lub miał w dłoniach widokówkę z Przemyśla zna wygląd dzwonnicy archikatedry rzymskokatolickiej w Przemyślu, zwanej też wieżą archikatedralną. Wieża jest widoczna z każdego miejsca w Przemyślu co sprawia, że i z jej wnętrza możecie podziwiać panoramę miasta we wszystkich możliwych kierunkach świata. Musicie mi uwierzyć na słowo, że widoki zapierają dech w piersiach nawet rodowitym mieszkańcom, którzy zazwyczaj podziwiają miasto z innego pułapu i przyzwyczaili się do widoku z ich perspektywy.
Wieża przemyskiej archikatedry budowana była w wielu etapach. Początek budowy przypisuje się na rok 1759, a ówczesnym biskupem był Wacław Hieronim Sierakowski. Koniec budowy datowany jest na rok 1766 – wtedy też na wieży pojawił się mechaniczny zegar, który wyznaczał czas mieszkańcom Królewskiego Miasta oraz okolicznych miejscowości. W roku 1907 dobudowano trzecią kondygnację, a w 1935 wieża została odrestaurowana, a jej konstrukcja wzmocniona żelbetowymi elementami. W ostatniej dekadzie dzięki wsparciu z Unii Europejskiej wieża ponownie przeszła prace renowacyjne, które sprawiły iż stała się atrakcją turystyczną z możliwością jej zwiedzania także przez osoby niepełnosprawne za sprawą zamontowanej wewnątrz windy.
Wieża jest wysoka na 71 metrów, wspomniane niesamowite widoki możecie podziwiać po przebyciu drogi liczącej 266 schodów, ale naprawdę warto. Osoby niepełnosprawne niestety nie dotrą do ostatniej kondygnacji, ale mogą podziwiać widok na monitorach, które przekazują obraz z kamer umieszczonych na szczycie wieży.
Podczas wędrówki na szczyt na pierwszym poziomie możecie zobaczyć historyczną konstrukcje pierwszego zegara mechanicznego napędzającego wskazówki. Autorami tej konstrukcji byli inżynierowie wiedeńskiej Firmy Zegarów Wieżowych Richarda Liebinga z 1906 r. na zegarze zobaczycie tabliczkę znamionową o następującej treści: „RICHARD LIEBING THUAMUHREN-FABRIK WIEN.XIII.SPEISINGERSTR.66”.
Na przedostatnim poziomie czekają na was dzwony o historycznym dla Przemyśla znaczeniu, zawieszone na drewnianej konstrukcji belkowej, odsłonięte w tym miejscu ceglane mury oddają ducha historii tego niesamowitego miejsca. Wspomniane dzwony pochodzą z różnych okresów historycznych, a najstarszy z nich o imieniu „Jan” pochodzi z 1766 roku, a jego fundatorem był Teodor Polański ludwisarz lwowski. Pozostałe trzy dzwony rodzimej produkcji pochodzą z odlewni braci Felczyńskich z Przemyśla, których fundatorami byli: w roku 1927 duchowieństwo i mieszkańcy miasta przemyśla dla upamiętnienia 200 rocznicy kanonizacji św. Stanisława Kostki ufundowali dzwon o imieniu: „Stanisław Kostka”, w tym samym roku pojawiły się w tym miejscu jeszcze dwa inne dzwony: „Anatol – Pius X” z 1927 r. wykonany na polecenie biskupa przemyskiego Anatola Nowaka oraz dzwon „Maria” z 1927 r. ufundowany przez samych Braci Felczyńskich.
Jeśli podróżujecie samochodem możecie go pozostawić na jednym z przyległych do wieży archikatedralnej parkingów. Zachęcam Was do uzupełnienia zwiedzania o Muzeum Archidiecezjalne, a także podziemia przemyskiej archikatedry opisane już na mojej stronie.
© Wszelkie Prawa Zastrzeżone – Podróże Małe i Duże
